Addendum aan de eerste trip naar New York in 1954 op het ss Waterman
Heen moest nog heel wat worden gerepeteerd om de gitaristen in te wijden. Dit gebeurde in het ruim, waarvan op een moment de waterwerende deur door een onbesuisde manœuvre van de kapitein op mijn vingers dichtklapte. Desondanks bleven we oefenen door op te treden voor de emigranten ter voorbereiding op ónze weg terug met de studenten.
Fekete nő, al enige jaren repertoire, werd nu gepromoveerd tot herkenningsmelodie (en zou dit voortaan ook blijven).
